the legend of tabhebo..

hay..

d ko alam ano pumasok sa utak ko at naisipan kong basahin uli ang mga salita at paguusap na pumatay sakin ng ilang buwan..

akala ko.. ok na.. pero masakit prin pla..


nagsimula ito last year..

meron akong nabasa..

nacurious kaya binasa..

at aksidenteng nabasa..



nabasa ko lahat..

date, oras, at bawat salita na nakasulat..


at bawat salita na yun.. parang pinipiga ang kalooban ko..

nagalit ako.. at hindi lang nagalit... galit na galit..



pero d ko maipakita sa kanya.. di ko masabi..

sinabi ko nlng "ok na ang lahat.." "wala na sakin un.."

kasi ayaw ko ng pagusapan..


sinave ko ang usapan na un sa isang CD..

halos araw-araw sa office binabasa ko..

pinapapikit nlng ako ng aking mga luha na tila sinasabi..
"tama na lan.. wag mo ng basahin para di ka na masaktan.."

halos kinabisado ko ang lahat..

lahat ng panlalait.. pang mamaliit sakin..
panghuhusga.. pang aalipusta..
panloloko at panggagago..


naaalala ko pa nun.. pag umiiyak ako parang nauubusan ako ng hangin..
parang natutuyo ang katawan ko.. parang nasaid na lahat ng kung ano man ang nasa dibdib ko..

mula nun nagkaphobia ako..
nagkaphobia sa mga salitang..
gold digger, social climber,
at kung anu-ano pa..
sinubukan ko magrebelde.. at gumanti..

gumanti sa parte na alam kong masasaktan din sya..
gaya ng pananakit nya sakin..


dumating ang time na.. ayaw ko na..
tinigilan ko na ang pagrerebelde..
bumaba na ako sa bundok ng pakikidigma at pinilit mamuhay ng tahimik..

pero ganun daw tlga..
kung kelan nagbago ka.. tska ka uli susubukan..
nanalo ako.. nasaktan nga sya..
at naintindihan nya na rin ang sakit na naramdaman ko noon..
pero huli na.. wala ng gera.. sumuko na ako.. ayaw ko na..
nasaktan sya sa parteng walang nag nagpuputukan.. wala ng damdaming sumisilakbo..
nasaktan sya sa parteng.. ayaw ko syang nakikitang nasasaktan..

pakiramdam ko bumalik sakin ang pagrerebelde ko..
binato pabalik sakin ang lahat ng nagawa ko..
ako ngayon ang nasasaktan at nanghihina sa tuwing nakikita ko syang umiiyak..
pakiramdam ko.. ako ang talunan sa gera na aking sinimulan..



ngayon.. nabasa ko uli sya..
at ang cd.. nagpakita muli..
parang hinihikayat ako magrebelde uli..
pero.. ayoko na..

hindi ko kaya makita uli syang lumuluha..

higit sa lahat..


hindi ko kaya sya ay mawala..

di ko kaya..